Laat ik maar meteen duidelijk zijn.
Ik werk niet met vrouwen die blijven hangen in slachtofferschap.
Die blijven herhalen waarom het allemaal zo moeilijk is.
Die vooral willen blijven praten, maar niets willen veranderen.
Bel mij niet.
Maar wél als je voelt: ik ben er klaar mee.
Als je diep vanbinnen wéét dat het anders moet.
Als je het gezeur in je hoofd zat bent. De twijfel. De eindeloze ‘ja maar’.
Als je ambitieus bent. Slim. Krachtig.
En tegelijk moe van altijd maar doorgaan.
Je weet wat je zou moeten doen.
Grenzen stellen. Tijd voor jezelf nemen. Je ruimte pakken.
Maar je doet het niet.
Nog niet.
Waarom?
Omdat je hoofd het allang snapt, maar je lijf niet meewerkt.
Omdat oude patronen sterker zijn dan al je goede voornemens.
Omdat je hebt geleerd om jezelf weg te cijferen.
En omdat je bang bent.
Bang dat, als jij verandert, je huwelijk onder druk komt te staan.
Dat je collega’s het lastig vinden.
Dat je omgeving je niet meer herkent.
Weet dan dit: je huwelijk kan er juist sterker van worden.
Want geloof mij, je partner is ook klaar met die herhaling van zetten.
Met het gedoe, de spanningen, het niet-uitgesproken verlangen.
Hij zou juist opgelucht zijn als jij weer rust vindt. Kracht.
En keuzes maakt die kloppen.
En als jij jezelf hoort zeggen:
“Maar waarom moet ík dan weer veranderen?”
Weet dan: zolang je die zin blijft herhalen, blijf je in hetzelfde kringetje ronddraaien.
Dat is lijden.
En jij bent gemaakt om te leiden.
Ik werk met vrouwen die weten wat ze willen.
Die voelen: het klopt niet meer zoals ik het nu doe.
Die genoeg hebben aan een half woord.
Die diep willen gaan.
Niet om te praten óver verandering,
maar om het ook echt te doen.
Van weten naar doen.
Van lijden naar leiden.
En dat is geen zweverig proces — dat is een keuze.
Rauw. Echt. En soms ongemakkelijk.
Maar o, wat wordt het licht als je het aandurft.
Ben jij die vrouw?
Dan ben ik er klaar voor.
Jij ook?
